นาฎยศัพท์

บทความนี้เป็นผลงานที่ได้ คศ 3 ผู้ที่สนใจ สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการค้นคว้า และการเรียนการสอน

นาฎยศัพท์

นาฏยศัพท์   อ่านว่า    นาด – ตะ – ยะ – สับ

นาฏยศัพท์     หมายถึง   ศัพท์เฉพาะทางนาฏศิลป์ไทย  ที่ใช้เกี่ยวกับการเรียกท่ารำ

 

การฝึกรำไทย  

            ต้องมีพื้นฐานการปฏิบัติของนาฏยศัพท์เบื้องต้น ดังนี้

1.จีบ  คือ  การใช้นิ้วหัวแม่มือจรดข้อสุดท้ายของปลายนิ้วชี้  ส่วนนิ้วกลาง  นิ้วนาง และนิ้วก้อยเหยียดตึงแยกห่างจากกันแล้วหักข้อมือเข้าหาลำแขน

ขั้นตอนการจีบ

    1.   ใช้นิ้วหัวแม่มือจรดข้อสุดท้ายปลายนิ้วชี้

    2.   กรีดนิ้วทั้ง 3 ออก

    3.   หักข้อมือ

 

 

จีบมี 2 ลักษณะ  คือ  จีบหงาย และ จีบคว่ำ

จีบหงายคือจีบที่อยู่ในลักษณะหงายข้อมือและท้องแขนขึ้น

จีบคว่ำคือจีบที่อยู่ในลักษณะ คว่ำมือลง

2.      ตั้งวง    คือ การใช้แขนกางออกให้ได้ส่วนโค้งครึ่งวงกลมตั้งมือ แบนิ้วมือทั้ง 4 นิ้ว คือ นิ้วชี้  นิ้วกลาง  นิ้วนางและนิ้วก้อย   ส่วนนิ้วหัวแม่มือ งอเข้าหาฝ่ามือ  แล้วหักข้อมือเข้าหาลำแขน

ขั้นตอนการตั้งวง

1.  ใช้แขนกางออกให้ได้ส่วนโค้งครึ่งวงกลม                

2.  ตั้งมือแบนิ้วมือทั้ง 4 นิ้ว คือ นิ้วชี้  นิ้วกลาง 
นิ้วนาง และ นิ้วก้อย

3.  นิ้วหัวแม่มืองอเข้าหาฝ่ามือ

4.  หักข้อมือเข้าหาลำแขน